χωριατολό(γ)ι

το, Ν

πολλοί χωριάτες μαζί, χωριατομάνι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χωριάτης + -λό(γ)ι* (πρβλ. μοιρο-λόϊ, φτωχο-λόϊ)].